Voel jij het al? Het gevoel dat er iets belangrijks aan zit te komen? Zoals je vroeger misschien een knoop in de maag had voor een belangrijk schoolexamen of misschien een sollicitatiegesprek voor die ene droombaan. Nou, zo’n zelfde gevoel heerst hier in huis al de hele week. Want wat staat er zondag toch een hoop op het spel: eer, punten en een flinke boost van het zelfvertrouwen. Deze derby moet de ommekeer worden voor SC Cambuur en komt eigenlijk precies op het juiste moment.
Want met nog dertien wedstrijden te gaan, moeten er nu simpelweg punten worden gepakt. Juist een zege op de aartsrivaal zou een enorme oppepper zijn voor de overige twaalf duels. Gemotiveerd hoeven de spelers voor deze wedstrijd niet te worden en de supporters zullen er in ieder geval vol achter staan. Het lijken de perfecte omstandigheden om weer volop terug te keren in de race voor handhaving in de eredivisie.
Met dit keer een Friese derby in Leeuwarden mét publiek, want wat deed het vorig jaar pijn om via de televisie lijdzaam toe te moeten kijken hoe er werd verloren... Zo’n belangrijke wedstrijd hoor je te spelen in een kolkende ambiance: met sfeeracties, schreeuwende supporters en heen en weer slingerende emoties. Vorig jaar had de Friese derby meer weg van een veredelde trainingspartij op een doordeweekse avond. Dit keer zal het Cambuurstadion gelukkig weer veranderen in een heksenketel en dat heeft ongetwijfeld effect op hoe de wedstrijd gaat verlopen.
De wedstrijd tegen NEC bood gelukkig weer wat perspectief na de werkelijk kansloze middag tegen Ajax. Doelman Robbin Ruiter keepte echt fantastisch, verdedigend stond het prima en ook ontzettend belangrijk: er werd in Nijmegen negentig minuten lang voor iedere meter gestreden op het veld. Helaas bleek – net als het hele seizoen al – dat de spaarzame mogelijkheden ook dit keer niet in gejuich omgezet konden worden. Laten we hopen dat bijvoorbeeld spits Bjørn Johnsen na twee duels in het geel en blauw het vizier helemaal scherp heeft gesteld.
Dat mag ook wel, want dit seizoen worden de supporters in het Cambuurstadion allesbehalve verwend. Ja, het duel met PSV was fantastisch en zal over een paar jaar nog door velen worden herinnerd. Maar verder was het zelfs voor de grote optimisten vooral huilen met de pet op: eigenlijk nooit de bovenliggende partij zijn, amper kansen creëren en bijna geen doelpunten scoren. Het was tegen Fortuna Sittard een wonder dat ’t Woanskip zo snel uit de geluidsspeakers schalde, het nummer hoefde immers al maanden niet gedraaid te worden. Zelfs in de sportief dramatische seizoenen met spitsen als Onyeike, Houwing en Ketting (kent u ze nog?) werd vaker gejuicht.
Laat de Friese derby dan maar de ommekeer worden: dat een onmogelijke bal eens in de kruising vliegt, een gemakkelijke strafschop in het voordeel van Cambuur wordt toegekend of die ene spaarzame kans wordt omgezet in de beslissende treffer. Ieder seizoen zitten er wel van die typische wedstrijden tussen waarin het kwartje net de goede kant op valt. Dat is dit seizoen eigenlijk nooit gebeurd in de duels van Cambuur, dus als het dan toch een keer moet gebeuren: laat het dan maar in deze wedstrijd zijn. Bij winst is er dit seizoen nog van alles mogelijk en wordt het innerlijke vuur bij alles en iedereen binnen de club flink opgestookt.
In gedachten zie ik het al helemaal voor mij: wildvreemden die elkaar vol vreugde omhelzen op de tribunes, uitzinnige spelers die feest vieren op het veld en treurende fans die teleurgesteld afdruipen in het uitvak. Laten we hopen dat het niet bij dagdromen blijft, maar dat het zondagmiddag rond de klok van 14.00 uur realiteit is in het Cambuurstadion. Tot die tijd zit er niets anders op dan vol zenuwen toeleven naar de derby. Ongetwijfeld wordt het weer billenknijpen op de tribune, maar laat nou juist dat een specialiteit zijn van iedereen die al wat langer bij Cambuur komt.
Ik wens iedereen een fijne wedstrijd!
Mark Vallinga
Kern van Cambuur.
